‘Ik weet het niet’. Dat is een plek die niet altijd gemakkelijk is om te verblijven.
Want we weten veel en dat geeft houvast. Alles wat we weten komt per definitie voort uit ons verleden. De opgedane ervaring en kennis is ergens in ons genesteld. Het ‘vasthouden’ van dat nestje kennis is ook heel nuttig. Alleen niet zo nuttig als je iets anders wilt, maar nog niet weet hoe.
Bij ‘het nieuwe’ uitkomen gaat alleen via de plek van het niet-weten. Het is daarbij van belang om jezelf toe te staan de ongemakkelijkheid die dat meebrengt te verdragen. Dat vergt vertraging. Vertraging in denken, voelen en vertraging bij het ademen hoort daar wat mij betreft zeker bij.
Stapje voor stapje kom je er zo achter dat ‘het niet-weten’ een uiterst krachtige plek is. Door jezelf in dit proces telkens als er iets ongemakkelijks oppopt een juiste vraag te stellen, komt er meer ruimte. Het gaat dan om het stellen van de juiste vraag, niet om het zo snel mogelijk vinden van het antwoord. Want ja….dat snelle antwoord komt immers uit je verleden en dat weet je al.
Ik weet het…het niet weten is voor mij soms ook een struggle. Maar wat ben ik opgelucht als ik door dat proces van ongemak ga en verrast door een nieuw idee en energie eruit kom. Dat gun ik jou ook!
Wat mag jij niet-weten van jezelf?
Wat mag jij vandaag eens even helemaal niet weten? Maak het echt concreet voor jezelf. Het eerste dat bij je opkomt is vaak het juiste.
En waar voel je dat in je lichaam? Adem naar die plek toe en zet jezelf op standje vertraging. Door bewust met je aandacht en ademhaling contact te maken met deze plek in je lichaam gaat deze plek weer leven. Jouw energie gaat weer stromen op die plek en dan weet je ineens dat het goed is. Goed om te voelen in het nu en even niet te weten vanuit je verleden. De energie doet zijn werk.